1525 - Until it Ends

Those who go as far as they almost got themselves killed for something but survived,
are the real victorious ones!

Not because they had something in their lives worth dying,
nor because they have fooled death, No!

It's Only because after such experience
They have gained a deeper realization of themselves,
and since then, they are capable of doing bigger and further than that!

Unless from the very beginning,
They intended to sacrifice themselves
for some thing else, some one else,
in which case - in my opinion of course - that is such a pity they did not get wasted...
      

آن ها که تا آنجا پیش می روند تا برای چیزی بمیرند و نمی میرند، پیروز حقیقی اند!

نه به این خاطر که آن ها در زندگی چیزی که ارزش مردن را داشته باشد دارند،
و نه اینکه آن ها مرگ را فریب داده اند، نه!

بلکه آن ها بعد از چنین تجربه ای
به شناخت عمیقی از خودشان رسیده اند،
و از این پس می توانند به بیشتر از آن هم دست بزنند!

مگر از همان اول
برای چیزی دیگر، کسی دیگر،
قصد فدای خود را داشته اند،
که در آن صورت - از دید من البته - چه حیف که تلف نشدند...