Iranian idiot

270
The Question Is How Much Is Enough

گاهي عميق ترين صحنه
تلاقي نگاه با نگاه پسربچهء فقيري است.

هميشه كه نبايد
يك جفت جيب دم دست باشه
تا دستاتو بچپوني اون تو
و زور بزني فكرهاي قشنگ قشنگ از توي مخت دربياري كه.

اصلا هميشه هم نبايد انسان بود
گاهي بايد تبديل به سگي ولگرد شد
كه در كوچه پس كوچه هاي شهر پرسه مي زند
و به پنجره هاي روشن
و بوي گرم آشپزخانه ها حسادت مي كند.

بعد سرت را زير بياندازي
و مدام به خودت يادآوري كني كه
تو حتي اون پودلي نيستي كه انسانها دلشان برايت بسوزد
و از خدا خواسته تو را به خانه بياورند...

البته جداي از تمام اين حرف ها
گاهي يك تخته سنگ كنار آب و يك قرص ماه هم كفايت مي كند.
قرص كه تو آبه, سرتو بكن توي آب و قرص و آب رو مك بزن.
وقتي رفت پايين خودش مي تركه
نوعي اكستاسي

Sometimes The most memorable scene
is the Look of a Poor Child in Your Eyes

There should not always be
a pair of pockets available for you to
put your hands in and
Try Hard to bring goody goody thoughts outta your mind.

You dont Even Have to be just human being
You should turn into a dog Sometimes
which Strays in the Streets
and Is Jealous of lightened up windows
and the warmth smell coming out of kitchen windows.

And Then Put Your head down
and Remind yourself occaisionally that
You're not even a Poodle who poeple would commiserate
and take you home with pleasure...

Forget about all these things
Sometimes a Piece of Rock beside a Lymph and a Pill Of Moon is Enough.
the Pill is In The Water, then you put your face in the water and Suck the Mix Of Water and Pill.
It will affect
like an Extacy