Iranian idiot

724

Untitled

تازگي ها يكي دو موضوع جالب به چشمم خورده كه بر خلاف عادتم در وبلاگ مي خوام بهش اشاره كنم!

چند روز پيش از طريق يكي از دوستان ايراني ام، كه توي درزت راك سال 2007 با همديگه آشنا شديم، و توي 2008 هم باز با هم اونجا بوديم، و اون الان يكي از توپ ترين دوستاي حال و حاضر منه، (بدهكار شدي به من!) و چيزهايي كه برما گذشت از آن موقع تا بحال باعث شده تا تمام اخبار كنسرت هاي اين دوروبر رو دنبال كنيم ببينيم كجا و كي، كدام گروه حاضر ميشود تا برنامه اجرا كند!، خبردار شدم كه گروه Opeth يكي از گروه هاييه كه قراره روز ششم مارس 2009 توي دزرت راك دوبي برنامه اجرا كنه! لينك ويكي پديا - لينك رودرانر ركوردز
اين خبر رو توي وبلاگم گذاشتم، آفلاين كردم براي دوستانم توي مسنجر (هر چند كه به گروه خوني خيلي هاشون نمي خوره!) و با خاك حرف زدم و... تا اينكه ديدم وبلاگ The Monophobic كه به نظر يكي از دوستان آرش مي آيد، هم اين خبر رو شنيده و به آن پرداخته! نوشتهء به تاريخ 20 آگوست 2008. (گندت نزنن پسر، تو چرا پست هات لينك مستقيم ندارن؟؟؟؟)

يادم مياد، يه زماني... همون روزهاي اولي كه اين Iranian Idiot رو شروع كرده بودم، توجه خيلي ها رو به خودم جلب كردم، "خاص بودن نوع نوشته ها" بماند، از "دو زبانه بودن"، "Slang ها"، "خوش فهم بودن قسمت انگليسي"، يا "پل ارتباط يه خارجي با تفكرات يك آدم ايراني" و... تمام توصيفاتي بود كه مدام از سوي Fan هاي اين وبلاگ - چه ايراني چه خارجي - گفته شده و مي شود و من جا داره تشكر كنم از همه! در هر صورت اون موقع وبلاگ من به عنوان اولين وبلاگ دو زبانه يا هر چيز ديگري، باعث شد تا وبلاگ هاي ديگري هم زمان به دو زبان شروع كنند كه از جملهء اونها Bingala و Waters Of Lethe هستند و بودند.
و نكتهء جالب در مورد تك تك تمام وبلاگ هاي دوزبانه، به علاوهء خودم، نثر منحصر بفرد و متفاوت هر وبلاگ با هم است! مثلا نثر بينگالا واسه من خيلي كتابيه، خودش هم اينو از من شنيده...
اين موضوع به دو زبان نوشتن، خودش يك پديده بود كه حالا چقدر گرفت يا نگرفت بماند اما موجي بود كه شروع شد و هنوز هم ادامه دارد!

به هر حال... مارس سال 2006 من در يك پست به كنسرت گروه هاي Mega deth, Testament, 3 Doors Down, Saxon, Reel Big Fish اشاره كردم (به صورت خـــــيلي مختصر و غير مستقيم)! از اونجايي كه گروه Saxon اجازهء حضور در اين فستيوال رو پيدا نكرد - به خاطر ليريك ضد مذهبي يكي دو تا از آهنگ ها - من تصور كردم كل كنسرت كنسل شده! كه البته نشده بود.
اما سال 2007 وقتي يهو همه چيز رو آماده ديدم كه بتونم برم دوبي و تجربهء يك كنسرت و فستيوال راك رو از نزديك داشته باشم، سعي كردم اين موضوع رو كاملا بازتاب بدم و تبليغات هر چند كوتاهي كه داشتم، هر چند كوتاه، گرفت كه به گوش عده اي وبگرد برسد كه همين نزديكي ها، دوبي يا استانبول يا... هم كنسرت هاي حسابي برگزار مي شوند كه قابل رفتن هستند! و مي توانيد تجربيات بكر از يك رويداد فوق العاده رو به زبان فارسي بخوانيد، چيزي كه باعث بشه شما هم سعي كنيد در آينده آن را حتما امتحان كنيد و لذتش را ببريد!
همين جا جا داره بگم: باور كنيد هيچ چيز (حتي حال خود آهنگ، ويدئو كليپ هاي زنده و...) قابل مقايسه با ديدن اجراي زندهء گروه مورد علاقه تون در يك جو كاملا ديوانه و ديوانه كننده نيست! (چيزي كه باعث ميشه چنين نوشته اي از دل اون بيرون بياد!)
اين موضوع مي تواند كاملا پديدهء جديد و ديگري باشد! نوشتن از خود كنسرت، يا نوشته هايي از يك آدمي كه بك گراندي از راك واقعي در ذهن دارد، چيزي كه مي تواند خيلي از ذهن ها را بتركاند!

اگر چه مي دانم من به ندرت در مورد چنين پديده هايي كه در دنيا در حال وقوع هستند و ما مردم ايزوله و يك گوشه افتادهء ايراني از آن جداييم، نوشته ام، و هنوز از تجربيات خودم، از احساسات خودم، از تغييراتي كه در درونم و فكرم ايجاد شد، و... ننوشته ام و علت آن بيشتر بر مي گردد به تنبلي خودم و اينكه اين موضوع گفتني هاي زيادي دارد كه به روحيهء خلاصهء ايديت نمي آيد اما... به نظر من اين ها چيزهايي است كه بايد گفته شود! پديده هايي كه بايد به ديگر ايرانيان شناسوند! با استفاده از اينترنت به ديگر ايراني ها نشان دهيم چه چيز آن بيرون و در دنياي واقعي مي گذرد! يا همين اطراف خودشان، هستند كساني كه سعي مي كنند متفاوت زندگي كنند. براي مثال: تا كي مي خواهيد خودتان را محدود كنيد به كنسرت هاي بدون ووكال، بدون تحرك، مثل عروسك هاي با ميخ كوبيده شده به صندلي (صندلي!) "تحت البيرق الشئونات الاسلامي"!؟ فكرش را بكنيد: تجربه هايي از زبان يك ايراني! و حالا كه مي بينم زمزمه هايي از گوشه و كنار دارد بلند مي شود، جاي دارد از همهء آنهايي كه دستي در اين كار دارند بخواهم تا همگي در كنار هم و با هم به اين موضوعات بپردازيم! يك موج جديد از مواردي كه در اشتراك داريم!

من شخصا هيچ وقت خودم را درگير گروه هاي وبلاگ نويسي و دوستان وبلاگ نويس نكردم اما همين جا همه را دعوت به همكاري و پشتيباني متقابل در يك فضاي مجازي مي كنم در هر كدام از زمينه هاي زبان و يا راك كه باشد!

و يادمان باشد، آن دوران اوليهء وبلاگ نويسي كه همه چيز در اينترنت، و زبان فارسي و در مقايسه با كوچه و خيابان و پليس و قانون و... بوي "ديگر" مي داد و هر مبحثي كه از آن بيرون مي آمد و صحبت ميشد "بوي جديد و متفاوت بودن" را مي داد!
و اينكه بلاگر هاي نخستين با "كمك يكديگر و در كنار همديگر و با پشتيباني از همديگر" هر كدام به يك اسم و قطب تبديل شدند! چيزي كه امروز در مورد جماعت دوست داشتني آي تي نويسان هم به چشم مي آيد!